Voorwoord

Begin 2020 waren we als Traumacentrum Zuidwest-Nederland volop in de weer om te heroriënteren op onze koers. Waar zijn we van? Waar kunnen we als stafbureau de meeste toegevoegde waarde leveren voor de acute zorgketen? De heroriëntatie leidde tot een tekening met een paar bollen waar de crisisbeheersorganisatie er zeker één van was.

Ondertussen bereikten ons de verontrustende signalen uit China over een nieuw virus. China is ver weg dachten we eerst nog, maar de experts van de GGD en ons eigen stafbureau hielden de ontwikkelingen goed in de gaten. Dat het enkele weken later zo snel binnen Europa en Nederland zou verspreiden kwam toch als een verrassing. We waren door de geslaagde oefening de Hollandse Griep wel voorbereid op een pandemisch scenario, maar het scenario was anders dan deze soms gruwelijke werkelijkheid. Tijdens het begin van de stijgende lijn van het virus in Nederland heb ik vaak gedacht; gebeurt dit nu echt? En wat komt er nog meer op ons af?

Het was voor iedereen binnen het stafbureau een intense tijd. Een groot deel van de reguliere werkzaamheden waren on hold gezet zodat we allemaal tijd hadden voor deze crisis.

HARD GEWERKT

Er is enorm hard gewerkt en samen met alle hulp van buitenaf hebben we ontzettend knap werk geleverd voor de keten. Op diverse dossiers hebben we prachtige resultaten geleverd; matching van personeel van buiten de zorg, continue monitoring van Persoonlijke Beschermende Middelen (PBM’s) en herverdeling bij schaarste, het opzetten van een RCPS (Regionaal Coördinatiecentrum Patiëntenspreiding) en het organiseren van zo’n 200 patiënt overplaatsingen, het opleveren van een regionaal IC plan, een plan voor de continuïteit van de geboortezorg en ga zo maar door. We hebben samen met de GHOR een aantal scenariosessies gehad en heel veel gezamenlijke keten overleggen georganiseerd zodat we goed het beeld, de opties en de knelpunten inzichtelijk kregen die we konden delen met het ROAZ bestuur. Heel veel overleg, continue rinkelde telefoons, appjes; het was druk maar mooi en bijzonder om een bijdrage te leveren voor onze regio. Ons secretariaat had een meer dan fulltime job om alle mails bij te houden, telefoontjes te beantwoorden en overleggen uit te werken. Waarvoor veel dank! Ondertussen liep een deel van het gewone werk ook door en gingen de datamanagers aan de slag met het vervolmaken van de traumacijfers voor 2019, wat onlangs resulteerde in een prachtig rapport.

MMT

Het Mobiel Medisch Team (MMT) heeft ook in deze tijd zijn bijzondere waarde weer bewezen. Met de nodige voorzorgsmaatregelen om het team tegen COVID-19 te beschermen is de inzet voor de reguliere acute zorg geborgd gebleven. Het MMT heeft zelfs meer inzetten gehad deze periode in vergelijking met vorig jaar. Landelijk zijn helikopters, die normaal op de Waddeneilanden vliegen, ingezet voor het verplaatsen van Covid-19 patiënten.

DANK

Een speciaal dank in deze voor alle netwerken waarmee we hebben samengewerkt; deRotterdamseZorg, Stichting BeterKeten en ZorgImpuls. En uiteraard voor de medewerkers van het Erasmus MC die ons team kwamen versterken. Het heeft voor mij persoonlijk wederom bevestigd; als team kunnen we heel veel aan, samen zijn we sterk én investeren we in netwerksamenwerking. Als je elkaar kent weet je wat je aan elkaar hebt en heb je veel voor elkaar over in crisistijd. Het bestuurlijk ROAZ heeft dat in deze echt laten zien.

OPLADEN

Nu is het tijd voor vakantie, familie en ontspanning. Opladen zowel mentaal als fysiek, even iets anders dan werk. Wij wensen iedereen een fijne vakantie en gaan na de vakanties weer met veel plezier aan de slag met alle uitdagingen die op ons pad komen. En dat zijn er genoeg 😉

Dennis den Hartog, Hoofd Traumacentrum Zuidwest-Nederland

Nienke Huijbregts, Manager Traumacentrum Zuidwest-Nederland

gepubliceerd op: 16 juli 2020